Οι ερωτήσεις προς τους υποψήφιους των Πανελλαδικών

Τι θέλεις να σπουδάσεις; Αθήνα

Ο κάθε υποψήφιος μπαίνει στο στίβο των Πανελλαδικών Εξετάσεων με στόχο να επιτύχει την εισαγωγή του σε κάποιο τμήμα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης που να καλύπτει τα όνειρα και τις φιλοδοξίες του. 

Τι γίνεται όμως όταν οι προσδοκίες δεν μπορούν να συμβαδίσουν με την κοινωνική πραγματικότητα (κυρίως οικονομική); Τότε ο υποψήφιος αντί για Ιατρική στην Αλεξανδρούπολη μπορεί να πετύχει στο Πολυτεχνείο της Αθήνας. Δηλαδή ένας υποψήφιος που θέλει να γίνει γιατρός, μπορεί να ασχοληθεί τελικά με σχέδια και μελέτες. Κάποιος άλλος, αντί για το Πολυτεχνείο της Κρήτης να ''βολευτεί'' με ένα ΤΕΙ της πόλης του. Φυσικά, οι αναφορές που γίνονται στις συγκεκριμένες σχολές είναι τυχαίες, δεν έχουν στόχο να μειώσουν την αξία αυτών αλλά να δείξουν πώς επηρεάζονται οι επιλογές ενός μαθητή από τις κοινωνικοοικονομικές συνθήκες υπό τις οποίες ζούμε. 

Ικανοποιούμαστε όμως από αυτό; Όχι, αλλά από το να σπουδάσει ένας νέος αυτό που θέλει μακριά από την οικογενειακή εστία, συμβιβάζεται με την αλλαγή των προτιμήσεών του και τις σπουδές εντός έδρας, απαλλάσσοντας την οικογένειά του από υπέρογκα έξοδα. 

Έτσι λοιπόν σε ένα μήνα περίπου με την ανακοίνωση των βάσεων οι υποψήφιοι θα ακούν τις εξής ερωτήσεις:

- Πέρασες Αθήνα; (ή όποια πόλη επιθυμούσε)

- Δε γινόταν να περάσεις Αθήνα;

- Υπάρχει τρόπος για να έρθεις Αθήνα; (μετεγγραφές, χαρτί γιατρού κλπ.)

- Και τώρα;

- Μπορείς να κρατήσεις τη σχολή που πέρασες και να ξαναδώσεις μήπως περάσεις Αθήνα; (και του χρόνου βλέπουμε) 

- Είναι απαραίτητο να πηγαίνεις κάθε μέρα στη σχολή; Έχει απουσίες;

- Μπορείς να πηγαίνεις με το λεωφορείο καθημερινά στη σχολή και να επιστρέφεις στην Αθήνα;

Αυτά βέβαια γι΄ αυτούς που μπορούν να επιλέξουν. Πόσοι υποψήφιοι όμως επαρχιακών πόλεων ή χωριών έχουν αυτή την επιλογή; Θα σπουδάσουν εκεί που θα περάσουν; Θα διαβάζουν και  θα δουλεύουν (;) παράλληλα για να αντεπεξέλθουν στα οικονομικά βάρη; 

Οι οικονομικές δυσκολίες πάντα εμποδίζουν τις σπουδές των νέων και αυτό είναι ένας αρνητικός παράγοντας για μια κοινωνία. Δεν υπάρχει η δυνατότητα για ίσες ευκαιρίες στη μάθηση και αποκλείονται έτσι άτομα που θέλουν να σπουδάσουν πραγματικά σε μια σχολή αυτό που θέλουν και ονειρεύονται. Και τότε χάνουμε όλοι μας. Ας όψεται ...