1. Εισαγωγικές εξετάσεις ξανά
Δίνει ξανά εξετάσεις για να πετύχει στη σχολή των ονείρων του. Τα στατιστικά στοιχεία δείχνουν ότι μόνον ένας στους έξι υποψηφίους πετυχαίνει στη σχολή της πρώτης του επιλογής. Το αν θα προσπαθήσει ξανά, εξαρτάται από πολλούς παράγοντες: πόσο ξεκάθαρος είναι ο στόχος, πόσο απέχει από αυτόν ο υποψήφιος και πόση διάθεση έχει να προσπαθήσει ακόμη μία χρονιά.
2. Μηχανογραφικό με την κατηγορία του 10%
Χωρίς να δώσει κανείς εξετάσεις μπορεί να υποβάλει το μηχανογραφικό του δελτίο ξανά για δύο μόνο χρόνια, όμως εντάσσεται σε διαφορετική κατηγορία και είναι υποψήφιος μόνο για το 10% των διατιθέμενων σε κάθε σχολή. Οι λίγες θέσεις μειώνουν τις πιθανότητες επιτυχίας και μετατρέπουν τις βάσεις σε ασανσέρ.
3. Σπουδές στο εξωτερικό
Μπορεί να προσπαθήσει να σπουδάσει αυτό που ονειρεύεται σε κάποια χώρα της Ευρώπης ή στην Αμερική, αν έχει πολλά χρήματα. Τα πτυχία των χωρών της Ευρωπαϊκής Ενωσης περνούν από τη διαδικασία αναγνώρισης του ΔΟΑΤΑΠ (http://www.doatap.gr) και στην πλειοψηφία τους αναγνωρίζονται ως ισότιμα με τα Ελληνικά. Δείτε στην ιστοσελίδα του οργανισμού ποια ξένα πανεπιστήμια αναγνωρίζονται. Στο εξωτερικό τα πανεπιστήμια διαχωρίζονται σε δημόσια και ιδιωτικά, αλλά αυτό δεν έχει να κάνει με τα δίδακτρα, που μπορεί να έχουν και τα δημόσια. Οι διαφορές από χώρα σε χώρα είναι πολύ μεγάλες στο κόστος σπουδών, με ακριβότερες τις αγγλοσαξονικές χώρες, στις οποίες οι σπουδές έχουν μεγαλύτερη ζήτηση, λόγω της παντοκρατορίας των αγγλικών. Γερμανία, Γαλλία και Ιταλία προσφέρουν καλές σπουδές και πολύ οικονομικότερα. Μεγάλες διαφορές υπάρχουν και μέσα στην ίδια χώρα, όπου τα πανεπιστήμια μπορεί να είναι από εξαιρετικά έως απαράδεκτα. Η επιλογή λοιπόν δεν πρέπει να γίνει μόνο για τη χώρα σπουδών, αλλά και για το συγκεκριμένο πανεπιστήμιο.
4. ΙΕΚ
Οι σπουδές σε ΙΕΚ έχουν στόχο την εκμάθηση ενός επαγγέλματος από το σπουδαστή, ώστε να αναζητήσει εργασία στο επάγγελμα που έμαθε. Οι απόφοιτοι των ΙΕΚ δίνουν εξετάσεις για να αποκτήσουν πιστοποίηση των επαγγελματικών τους προσόντων και πέρυσι το κράτος έδωσε σε 14.000 σπουδαστές κουπόνι αξίας 734 ευρώ συμμετέχοντας στα δίδακτρα. Το ποσό αυτό είναι πολύ μικρότερο από τα δίδακτρα των ιδιωτικών ΙΕΚ και ίσο με τα δίδακτρα των δημόσιων ΙΕΚ. Φυσικά αυτό δε γνωρίζουμε αν θα επαναληφθεί και φέτος. Η απόφαση για το κουπόνι πάρθηκε μετά τις επιλογές των σπουδαστών.
5. Κολέγια
Οι σπουδές σε κολέγια τείνουν να γίνουν επαγγελματικά ισοδύναμες με τις σπουδές στα ελληνικά ή ξένα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα. Δεν αποτελούν τις σπουδές με την παραδοσιακή έννοια, που γίνονται σε ένα πανεπιστήμιο. Οι σπουδές γίνονται σε ένα κολέγιο που συνεργάζεται με ένα πανεπιστήμιο (μέσω ενός συμβολαίου δικαιόχρησης) και ελέγχεται από το ελληνικό κράτος. Το πτυχίο που χορηγεί είναι πτυχίο του μητρικού πανεπιστημίου και αν είναι ακριβώς όμοιο με τα πτυχία που χορηγεί το μητρικό πανεπιστήμιο και ο κάτοχός του αποκτά επαγγελματικά δικαιώματα στη χώρα που εδρεύει το μητρικό πανεπιστήμιο, τότε μπορεί να τα μεταφέρει και στην Ελλάδα. Η σχετική οδηγία της Ευρωπαϊκής Ενωσης 2005/36 έχει προσαρμοστεί στην ελληνική νομοθεσία με το Π.Δ.38/2010 και έχουν ήδη εκδοθεί οι απαιτούμενες υπουργικές αποφάσεις για την εφαρμογή του Π.Δ. Το θέμα είναι ότι για την αναγνώριση των επαγγελματικών δικαιωμάτων, που πιθανό συνοδεύουν το πτυχίο, η αντίστοιχη ελληνική επαγγελματική ένωση δικαιούται να ζητήσει από τον πτυχιούχο εξετάσεις επάρκειας ή πρακτική άσκηση, αν κρίνει ότι το πτυχίο του δεν αντιστοιχεί απολύτως στα ελληνικά πτυχία λόγω διαφοράς στα έτη σπουδών ή στη νομοθεσία που διέπει το επάγγελμα. Στους οδοντιάτρους, για παράδειγμα, η πρακτική άσκηση γίνεται μόνο στις πανεπιστημιακές κλινικές και οι εξετάσεις επάρκειας πραγματοποιούνται στην Ελληνική Οδοντιατρική Ομοσπονδία. Αρμόδιο για όλα αυτά είναι το Συμβούλιο Αναγνώρισης Επαγγελματικών Προσόντων (ΣΑΕΠ), το οποίο έχει ήδη αναγνωρίσει τα πρώτα πτυχία κολεγίων. Οταν λέμε αναγνώριση, εννοούμε επαγγελματική αναγνώριση και όχι ακαδημαϊκή, η οποία αφορά την αναγνώριση του πτυχίου για τη συνέχιση των σπουδών σε ελληνικό πανεπιστήμιο σε κάποιο πρόγραμμα μεταπτυχιακών σπουδών ή για την απόκτηση δεύτερου πτυχίου μέσω κατατακτήριων εξετάσεων.
Η καλύτερη επιλογή ανάμεσα στις πέντε δεν έχει βρεθεί ακόμη, γιατί απλά δεν υπάρχει. Αν υπήρχε, θα είχε γίνει η μοναδική. Ο καθένας πράττει ανάλογα με τις ανάγκες, τις δυνατότητες και τις επιθυμίες του. Ενας υποψήφιος που στόχευε την Ιατρική, για παράδειγμα, και συγκέντρωσε 17.500 μόρια έχει ελπίδες αν δώσει ξανά πανελλήνιες να φτάσει στη βάση της Ιατρικής. Αντίθετα ένας άλλος υποψήφιος που συγκέντρωσε 8.700 μόρια είναι πολύ πιο δύσκολο να φτάσει στην Ιατρική. Η λύση είναι πιθανόν διαφορετική για τους δύο υποψηφίους. Αφού λοιπόν είναι διαφορετική η λύση που ταιριάζει στον καθένα, μην ακολουθείτε τους άλλους. Βάλτε κάτω τα δεδομένα, σταθμίστε και αποφασίστε τη λύση που ταιριάζει σε εσάς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου