Απόσπασμα από τη συνέντευξη του Προέδρου του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής κ. Κουζέλη στην Εποχή
Τον Ιανουάριο, όπως ανακοίνωσε ο αρμόδιος υπουργός Κώστας Γαβρόγλου, θα παρουσιαστεί η πρόταση για το Λύκειο. Ποια ήταν η εισήγησή του ΙΕΠ;
Η πρότασή μας έχει δύο βασικά χαρακτηριστικά. Το ένα θέτει ως μακροπρόθεσμο στόχο τη δημιουργία ενός Λυκείου ενιαίου και πολυκλαδικού. Η λογική μας είναι να υπάρξει ένα ενιαίο Λύκειο, «φέρνοντας κοντά» τα Επαγγελματικά Λύκεια (ΕΠΑΛ) με τα Γενικά Λύκεια (ΓΕΛ), έτσι ώστε οι μαθητές να επιλέγουν που θέλουν να δώσουν έμφαση. Σε αυτή την κατεύθυνση κινούνται οι αλλαγές στην Α΄ Λυκείου και όπως θα δείτε, οι διαφορές μεταξύ ΕΠΑΛ και ΓΕΛ είναι πλέον μικρές, κυρίως περιεχομενικές και όχι δομικές. Επιπλέον, στην Α΄ Λυκείου κατοχυρώνεται η πιστοποίηση στην ξένη γλώσσα και στις τεχνολογίες. Έτσι, στη Β΄ Λυκείου στόχος μας είναι να παραμείνει ένας μικρός αριθμός μαθημάτων, πέρα από τα Θρησκευτικά, τη Γυμναστική και τις πρωτοβουλίες που θα μπορούν να παίρνουν οι μαθητές για την κοινοτική και κοινωνική τους δραστηριοποίηση, ένα θεσμό που τώρα εισάγουμε. Φανταζόμαστε, λοιπόν, ένα κορμό με τέσσερα μαθήματα, που αντιστοιχούν στις βασικές γνώσεις του σχολείου και αυτά είναι η Γλώσσα, τα Μαθηματικά, οι Φυσικές Επιστήμες και οι Κοινωνικές Επιστήμες. Επομένως, όλα τα παιδιά που θα τελειώνουν το Λύκειο θα έχουν κοινές γενικές γνώσεις σε όλα τα αντικείμενα που χρειάζονται ως εφόδια και θα γνωρίζουν τι συμβαίνει στον κόσμο σήμερα, αφού θα εκσυγχρονιστεί το περιεχόμενο όλων των μαθημάτων. Με αυτό τον τρόπο θα μπορούν τα παιδιά να καταλάβουν για παράδειγμα γιατί γίνεται πόλεμος στη Συρία σήμερα και έρχονται στη χώρα μας τόσοι πρόσφυγες ή πώς δουλεύει το κινητό τους. Στη Β΄ Λυκείου, ταυτόχρονα, κατά την πρότασή μας, θα αρχίσει η εμβάθυνση στα πεδία όπου ενδιαφέρουν τον κάθε μαθητή. Και εδώ έρχεται το δεύτερο χαρακτηριστικό της πρότασή μας, που είναι η επιμονή να γίνει το σχολείο ενδιαφέρον. Και αυτό το σημείο δεν συζητείται από κανέναν, πώς δηλαδή θα αλλάξει το περιεχόμενο των μαθημάτων, ώστε να είναι ελκτικό για τα παιδιά.
Το να επιλέξει ο κάθε μαθητής ανάλογα με τα ενδιαφέροντά του προϋποθέτει ότι ξέρει «τι θέλει να γίνει όταν μεγαλώσει». Μπορεί όμως να μην έχει καταλήξει από τη Β΄ Λυκείου ή να αλλάξει γνώμη…
Συμφωνούμε απολύτως. Γι’ αυτό θέλουμε οι επιλογές στη Β΄ Λυκείου να μην είναι δεσμευτικές, να αποτελούν μια δοκιμή των κλίσεων και η ανάγκη προσανατολισμού να αφορά κυρίως τη Γ΄ Λυκείου. Η πρόταση για τη Γ΄ Λυκείου χαρακτηρίζεται από ρεαλισμό σε σχέση με το τι είναι αυτή η τάξη σήμερα, μια τάξη εξωσχολικής κυρίως προετοιμασίας για ότι θέλουν οι μαθητές να ακολουθήσουν μετά το Λύκειο. Η Γ΄ Λυκείου έχει πια καθιερωθεί να είναι μια χρονιά που τα φροντιστήρια αναλαμβάνουν την προετοιμασία για την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Με την πρότασή μας προσπαθούμε να μην είναι αναγκαία η καταφυγή στο φροντιστήριο. Συγκεκριμένα κρατάμε ως βασικό υποχρεωτικό μάθημα για όλους τη Γλώσσα και αφήνουμε στους μαθητές τη δυνατότητα να διαλέξουν άλλα τρία μαθήματα, που μπορεί να είναι συνδυασμός ενδιαφερόντων ή συνδυασμός μαθημάτων για να ανοίγουν πεδία πρόσβασης στην τριτοβάθμια.
Πώς αυτή η πρόταση θα αντιμετωπίσει την παραπαιδεία; Μήπως έτσι μετατρέπεται το σχολείο σε φροντιστήριο;
Από την ίδρυση του ελληνικού κράτους καλλιεργείται και εμπεδώνεται μια κουλτούρα που παραπέμπει το όραμα για κοινωνική κινητικότητα στην η εκπαίδευση και γι’ αυτό η ελληνική οικογένεια υπερεπενδύει σήμερα στην εκπαίδευση. Αυτό, βέβαια, δεν είναι αρνητικό αφού βοήθησε την ελληνική εκπαίδευση να αναπτύξει σπάνια θετικά χαρακτηριστικά. Ανέπτυξε, όμως, και την παραπαιδεία που είναι ένα χαρακτηριστικό του εκπαιδευτικού μας συστήματος, στηριγμένο σε τεράστια οικονομικά συμφέροντα και το οποίο δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί από τη μία μέρα στην άλλη. Όσο υπάρχουν περιορισμένες θέσεις, το φροντιστήριο έχει πεδίο να αναπτύσσεται. Για να θυμίσω και τον Πουλαντζά, οι θέσεις είναι αυτές που κρίνουν την κοινωνική αναπαραγωγή και όχι το επίπεδο ή οι δυνατότητες που δίνει η πολιτεία στην εκπαίδευση. Γι’ αυτό το φροντιστήριο έχει φτάσει ακόμα και στο δημοτικό, ενώ υπάρχει ήδη πίεση στους νηπιαγωγούς να μαθαίνουν γράμματα στα μικρά παιδιά, για να είναι προετοιμασμένα για το δημοτικό. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι αποτελεί αυταπάτη να θεωρεί κανείς πως με οποιαδήποτε απόφαση μπορεί να εξαφανίσει το φροντιστήριο. Μπορεί όμως να προσπαθήσει να εξασθενίσει την ανάγκη να καταφύγει κανείς σε αυτό. Αντιλαμβανόμαστε ότι το να έχεις 4ωρα μαθήματα στη Β΄ Λυκείου και 6ωρα στην Γ΄ Λυκείου εξασφαλίζει μια πλήρη κάλυψη των ενδιαφερόντων που μπορεί να έχουν οι μαθητές, ώστε να μην χρειάζεται να πάνε φροντιστήριο. Αυτό, όμως, προϋποθέτει την αντίστοιχη στάση των εκπαιδευτικών, των γονέων και των μαθητών. Στόχος μας, λοιπόν, είναι να καταστήσουμε δυνάμει το φροντιστήριο απολύτως μην αναγκαίο.
Το αίτημα για ελεύθερη πρόσβαση στο πανεπιστήμιο έχει εξασθενήσει;
Για εμάς παραμένει ένας στόχος. Όμως, θα πρέπει πρώτα να καταστήσουμε τον απολυτήριο Λυκείου έναν επαρκή δείκτη για την είσοδο στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Και προς αυτή την κατεύθυνση κινούμαστε, ώστε να καταφέρουμε μακροπρόθεσμα με το απολυτήριο και χωρίς άλλες εξετάσεις να μπαίνει κανείς στο πανεπιστήμιο. Αυτό, όμως, προϋποθέτει πως θα γίνει κοινωνικά αποδεκτό ότι το σύστημα βαθμολόγησης στο Λύκειο είναι αδιάβλητο και αντικειμενικό, χαρακτηριστικά που μέχρι στιγμής αποδίδονται μονάχα στις πανελλαδικές εξετάσεις. Άλλωστε, στις χώρες που ισχύει αυτό είναι σαφές ότι δεν είναι διαφορετικό μόνο το εκπαιδευτικό σύστημα, αλλά υπάρχει και άλλη νοοτροπία στην κοινωνία.
Από την άλλη, η πρόταση να υπολογίζεται για την είσοδο στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και ο βαθμός των εργασιών, δεν ανοίγει ένα ακόμα πεδίο για την παραπαιδεία;
Να διευκρινίσω πως όσον αφορά τις εργασίες μια επισήμανσή μας είναι να αποτελέσουν μια εναλλακτική των παραδοσιακών ενδοσχολικών εξετάσεων. Και η αλήθεια είναι ότι μπορεί με αυτή την πρόταση να ανοίξει και ο ασκός των δυνάμει φροντιστηριακών παρεμβάσεων. Γι’ αυτό μια τέτοια πρωτοβουλία χρειάζεται πράγματι πολύ μεγάλη προσοχή στην εφαρμογή της.
Ποια είναι η πρόταση για τις πανελλαδικές εξετάσεις;
Όπως είπα, η κεντρική σκέψη είναι να καταργηθούν οι εισαγωγικές. Προτείνουμε για την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση να λαμβάνεται υπόψη η απόδοση στα τρία μαθήματα της Γ΄ Λυκείου, η εξέταση στα οποία θα γίνεται με έναν τρόπο οργανωμένο από την πολιτεία. Κι επειδή ακόμα είναι κοινωνικά αποδεκτός μόνο ο τρόπος των πανελλαδικών εξετάσεων, διατηρούμε μεταβατικά αυτόν τον τρόπο κεντρικής οργάνωσης, προετοιμάζοντας παράλληλα το σχολείο και την κοινωνία για ένα άλλο σύστημα, στο οποίο η αξιοπιστία των ενδοσχολικών αξιολογήσεων δεν θα αμφισβητέιται. Μέχρι να το πετύχουμε αυτό, που εκτιμώ ότι χρειάζεται περίπου μια δεκαετία, θα συνεχίσουμε με τις εξετάσεις που θα συμπεριλαμβάνουν και εκείνες τύπου «πανελλαδικών».
Έχει ακουστεί και η πρόταση για ενδιάμεσες πανελλαδικές τον Ιανουάριο…
Αυτό δεν περιλαμβάνεται στη δική μας πρόταση. Η λογική μας ήταν το απολυτήριο του Λυκείου να βαθμολογείται βάσει κυρίως της ενδοσχολικής και δευτερευόντως την κοινά κεντρικά οργανωμένη εξέταση. Αντιστρόφως, σε ό,τι αφορά την πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, ο ενδοσχολικός βαθμός να παίζει σαφώς μικρότερο ρόλο.
Για την μερική ή ολική αναπαραγωγή της είδησης από άλλες ιστοσελίδες είναι απαραίτητη η χρήση του συνδέσμου παραπομπής προς το άρθρο του panelladikes24.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου