Βασικά σημεία της ομιλίας του Υπουργού Παιδείας, 'Ερευνας και Θρησκευμάτων Κώστα Γαβρόγλου στην εκδήλωση του ΣΥΡΙΖΑ στη Ν. Φιλαδέλφεια με θέμα «Το παρόν και το μέλλον της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης»
Όταν μιλάει κανείς για αλλαγές πρέπει να είναι σαφές ποια προβλήματα καλείται να λύσει. Διότι, όντως, όταν δεν είναι σαφή τα προβλήματα, τότε οι αλλαγές είναι είτε για εντυπωσιασμό, είτε για να κάνει οτιδήποτε ο οποιοσδήποτε υπουργός ή η οποιαδήποτε Κυβέρνηση. Ας δούμε σήμερα ποια είναι ένα από τα πολύ σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζουμε. Και αυτό είναι ότι δεν έχουμε Λύκειο. Η Β’ και Γ’ Λυκείου, όπως γνωρίζετε, είναι πάρα πολύ αποδυναμωμένη παιδαγωγικά. Θα έλεγα ότι η Γ’ Λυκείου είναι και μία ιστορία ιδιόμορφη, διότι δεν υπάρχει σε κανένα άλλο μέρος του κόσμου αυτό το πράγμα. Κάθε Μάιο για παράδειγμα σχεδόν κανένας μαθητής δεν πηγαίνει. Πάνε οι γονείς παρακαλάνε τους καθηγητές να μην μετρήσουν απουσίες που έχουν γίνει ή που θα γίνουν. Οι εκπαιδευτικοί είναι αυτοί που ευθύνονται λιγότερο κατά τη γνώμη μου. Ευθυνόμαστε όλοι διότι ιστορικά -και βεβαίως υπάρχουν εξηγήσεις αλλά επειδή υπάρχουν εξηγήσεις δεν σημαίνει ότι είναι και σωστά αυτά που γίνονται- υπάρχει ένας θεσμός που είναι η παραπαιδεία, που ήρθε και καταβρόχθισε έναν θεσμό. Αυτό που καλούμαστε λοιπόν να δούμε ως κοινωνία, είναι το εξής: θα αφήσουμε το Λύκειο να σταθεί στα πόδια του; Αυτό είναι η μεγάλη πρόκληση και από αυτό θα προκύψουν όλα τα υπόλοιπα. Θέλω να είναι σαφές ότι η παραπαιδεία είναι και μέρος μιας νοοτροπίας. Δεν είναι ότι είμαστε αντίθετοι στα φροντιστήρια κ.τ.λ. Είναι ότι υπάρχει μία πολύ σαφής νοοτροπία που λέει «εγώ δεν βασίζομαι στο δημόσιο σχολείο και θέλω το παιδί μου να προχωρήσει με αυτούς τους θεσμούς». Αποτέλεσμα, καταρρέει το δημόσιο σχολείο στις δύο τελευταίες τάξεις και τα παιδιά όταν έρχονται στο Πανεπιστήμιο οι γνώσεις που έχουν είναι ανύπαρκτες γιατί την επόμενη των εξετάσεων τις ξεχνάνε.
Να βάλουμε και μία άλλη παράμετρο. Επί δυόμιση χρόνια, πριν τα παιδιά δώσουν εισαγωγικές εξετάσεις, όλες οι οικογένειες εμπλέκονται σε μία εξαιρετικά προβληματική καθημερινότητα. Πάνε τα παιδιά Σαββατόβραδο με τους φίλους τους να πιούν ένα ποτό και γυρίζουν γεμάτα ενοχές. Κάθε μέρα καβγάδες κτλ. Μετά πώς να ηρεμήσεις και ειδικά σε αυτή την ηλικία, όταν άλλα κάνεις στο σχολείο, άλλα κάνεις στο Φροντιστήριο, άλλα στο σχολείο στην Κατεύθυνση. Σε αυτά όλα πρέπει να μπει μια τάξη και νομίζουμε ότι έχουμε και τη βοήθεια της Κοινωνίας και τη βοήθεια των εκπαιδευτικών πρώτον, για να συμφωνήσουμε στο πρόβλημα, και εδώ είναι μία έκκληση και προς τις άλλες πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις. Ας συμφωνήσουμε ότι αυτό το πρόβλημα πρέπει να το λύσουμε και μετά να αναζητήσουμε λύσεις. Εμείς έχουμε μία λύση, μπορεί να μην είναι η καλύτερη, να το συζητήσουμε.
Νομίζω ότι είμαστε σε μία πάρα πολύ ευνοϊκή συγκυρία. Από τη δική μου εποχή, έχει αλλάξει η σχέση ανάμεσα στην πληροφορία και τη γνώση. Όταν πήγαινα εγώ σχολείο, τα δύο αυτά ήταν περίπου ταυτισμένα. Η γνώση ήταν η πληροφορία. Σήμερα, τη γνώση τα παιδιά μπορούν να την αποκτήσουν με πάρα πολλούς τρόπους και διαφορετικούς . Άρα τι μας μένει; Μας μένει στον επαναπροσδιορισμό του Λυκείου να δώσουμε τεράστια έμφαση στο θέμα της γνώσης. Να μάθουμε τον κόσμο πώς να μαθαίνει, πώς να μπορεί να πλοηγείται μέσα σ’ αυτόν τον κυκεώνα πληροφοριών με τα εξαιρετικά καλά πράγματα, αλλά και τα πολλά αποπροσανατολιστικά. Άρα έχουμε, νομίζω, μία καλή συγκυρία για να μπορέσουμε να κάνουμε αυτή την επανεκκίνηση στην αναβάθμιση του Λυκείου.
Το Νέο Λύκειο απαιτεί: Πρώτον, απαιτεί μία κοινωνία με τους κοινωνικούς φορείς της και τα πολιτικά της κόμματα να συναινέσουν ότι πάμε όλοι να λύσουν αυτό το πρόβλημα. Αυτή είναι η πρώτη προϋπόθεση. Η δεύτερη είναι το πλέγμα των προϋποθέσεων. Γι αυτό και μείς λέμε ότι δεν μπορεί να γίνει κάτι την επομένη. Αυτό έχει ένα βάθος τουλάχιστον τριετίας. Τριετίας για να αρχίζουν να αλλάζουν τα πράγματα . Μία παθογένεια δεκαετιών δεν λύνεται σε τρία χρόνια. Λέμε λοιπόν, ας κάνουμε όλοι μας το πρώτο βήμα και ποιο είναι το πρώτο βήμα; Να έχουμε λιγότερα μαθήματα, με περισσότερες ώρες σε κάθε μάθημα, άρα να μπορεί κανείς να εμβαθύνει περισσότερο, άρα να ξανά αγαπήσουν τα παιδιά το σχολείο. Πιστεύω ότι έχουμε ένα τεράστιο κεφάλαιο που λέγεται «εκπαιδευτικοί» και δεν το λέω καθόλου κολακευτικά, οι εκπαιδευτικοί έχουν όλες τις γνώσεις και τις ικανότητες να το πάρουν στην πλάτη τους και βεβαίως δεν πρόκειται να γίνει κάτι τέτοιο αν εμείς ταυτόχρονα δεν ανακοινώσουμε και ένα εθνικό σύστημα επιμόρφωσης. Άρα, μία πρόταση ενός νέου προγράμματος που ξέρετε ότι το πρόγραμμα σπουδών θα υπερβαίνει το ένα βιβλίο. Αν μπείτε σήμερα στον ιστότοπο του Ινστιτούτου Εκπαιδευτικής Πολιτικής, θα βρείτε ένα πλούτο υλικού που υπάρχει εκεί και τον χρησιμοποιούν εκπαιδευτικοί, δάσκαλοι, μαθητές, φοιτητές κ.τ.λ.. Άρα, θα πρέπει να μάθουμε να δουλεύουμε διαφορετικά, γι’ αυτό έχει σημασία η επιμόρφωση, και βεβαίως η πρώτη μας έμφαση θα πρέπει να είναι στους εκπαιδευτικούς διότι αυτοί θα κληθούν να κάνουν το πρώτο βήμα.
Κλείνω με ένα εξίσου σημαντικό θέμα, αυτό της Τεχνικής Εκπαίδευσης. Είχαμε δεσμευτεί ως ΣΥΡΙΖΑ ότι στις προτεραιότητές μας είναι η αναβάθμιση της Τεχνικής Εκπαίδευσης. Τα δύο τελευταία χρόνια έχουν γίνει πολλά βήματα προς αυτή την κατεύθυνση. Απόδειξη ότι τις μέρες αυτές ολοκληρώθηκε ο πρώτος κύκλος εγγραφών στα ΕΠΑΛ και οι αιτήσεις ξεπέρασαν τις 67.000. Είναι αριθμός-ρεκόρ και δείχνει ότι η κοινωνία αποδέχεται τις προτεραιότητες που βάζουμε.
Αυτό που έγινε είναι ένα ακόμη βήμα στην προσπάθεια να αναβαθμιστεί η επαγγελματική εκπαίδευση στη χώρα μας και να καταστεί αξιόπιστη, επιλογή για τους μαθητές έγινε, χάρις και στην ανταπόκριση των συναδέλφων μας εκπαιδευτικών, οι οποίοι συμμερίζονται την άποψη ότι το μέλλον όλων των εμπλεκόμενων εξαρτάται από την ουσιαστική αναβάθμισή της. Αναβάθμιση που περιλαμβάνει εκσυγχρονισμό στον τρόπο οργάνωσης αυτού του απαιτητικού δικτύου των σχολείων μας, με αξιοποίηση των δυνατοτήτων της τεχνολογίας και αξιοποίηση όλου του ανθρώπινου δυναμικού μας.
Ο έγκαιρος σχηματισμός τμημάτων θα επιτρέψει την έγκαιρη κάλυψη των αναγκών των σχολείων μας σε εκπαιδευτικούς και βιβλία. Στόχος μας είναι τα ΕΠΑΛ να ξεκινήσουν κανονικά τη λειτουργία τους στις 11 Σεπτεμβρίου.
Χωρίς δισταγμό αλλά με σύνεση και σχέδιο συνεχίζουμε και με τα επόμενα βήματα που έχουν ήδη σχεδιαστεί και πάντα με την εμπιστοσύνη και τη δράση των εκπαιδευτικών, των μαθητών και των γονέων τους, ώστε να πραγματοποιηθεί το άλμα που θα επιτρέψει στην επαγγελματική εκπαίδευση να καταλάβει τη θέση που της αξίζει και που έχει ανάγκη η κοινωνία μας.
Δείτε επίσης: Αναμονή για τη δημοσίευση του σχεδίου με τις αλλαγές στο Λύκειο και την εισαγωγή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση
Για την μερική ή ολική αναπαραγωγή της είδησης από ηλεκτρονικά ή έντυπα μέσα είναι απαραίτητη η χρήση του συνδέσμου παραπομπής προς το άρθρο του panelladikes24.
Αερολογιες κ πολύ μπλα μπλα
ΑπάντησηΔιαγραφή